Op vrijdag 1 maart rijden we op ons gemak naar Eindhoven waar we rond 15.30 uur aankomen. We zitten als eerste in het vliegtuig naar Bologna en de reis gaat voorspoedig. Het duurt natuurlijk weer even voordat het papierwerk van de huurauto in orde is maar dan heb je ook wat: een Toyota Hybride met adaptive cruisecontrol. Het duurt even voordat we die werkend hebben, maar het is de meest geavanceerde huurauto die we tot nu toe hebben gehad.
Met een broodje onderweg zijn we rond 23.30 uur alla casa. We maken de boel aan kant en na een lekkere douche is het meer dan bedtijd.
Zaterdag 2 maart rustig ontbijten en dan cappuccino’s bij Zazaretta op terras in het zonnetje en boodschappen bij de Lidl en Conad. Na de thee en het cryptogram, dat we razendsnel op lossen, gaat Paul gelijk aan de slag met het vervangen van het lampje boven de wc beneden en het uilenbordje van ‘t Loo ophangen. Uiteraard alles met de assistentie van Ferrie. We borrelen alla casa met de start van de rummycub-competitie en eten dan bij L’Isolina met een heerlijke fles Montefloris Centanni (Marche Rosso uit Montefiore dell’Aso).
Schaapjes in het veld
Wandeling vanaf Località Pipiette
Zondag ook weer rustig ontbijten en dan richting Amandola voor cappuccino’s bij Café Belli. Er is marktje aan de gang met lokale streekproducten; heel gezellig. Wij rijden vervolgens door naar Localita Pipiette, waar we in juni ook al gewandeld hebben. Het is heerlijk weer en we genieten erg van de wandeling met onderweg een korte stop bij Re Artu. Moe maar voldaan komen we weer aan bij de auto; we hebben twee uur heerlijk in het zonnetje gewandeld met de Monte Sibillini op de achtergrond. We hebben de auto bij een verlaten huis/schuur geparkeerd en vinden daar een oude druiventon die we meenemen voor in de tuin. Alla casa is het borreltijd en ‘s avonds eten we gezellig en lekker bij La Patata Bolente in Sarnano.
Maandag ontbijten we rustig en tegen het einde van de ochtend komt Giovanni om de positie van het hek te bepalen. We spreken af dat hij het werk uitvoert voordat we eind april weer terugkeren. Daarna gaan we aan de slag in de tuin maar na een tijdje begint het te regenen en verhuizen we naar binnen voor de cappucino’s. We stoken de kachel lekker op en blijven de middag binnen met lezen en puzzelen. Eind van de middag lopen we naar het huis met de rode luiken en wat we al vermoeden, klopt: het wordt helemaal afgebroken. Alleen een deel van de muur staat nog. Toch verdrietig om te zien. ‘s Avonds borrelen en maakt Paul een lekkere pasta voor het avondeten. Nog even gezellig zitten bij de kachel boven en dan naar bed.
Wat over is van het huis met de rode luiken
Dinsdag is het een prachtig zonnige dag en gaan we verder in de tuin. Er loopt zomaar een grote vos over het terrein, langs het slaapkamerraam van de cassetta en zo het veld in. Ferrie schrikt er behoorlijk van. Paul gaat aan de slag met het snoeien van de olijfbomen en Ferrie met de lavendel bij het zwembad. Een hele klus. We drinken cappucino’s en lunchen in de buitenkeuken in het zonnetje. Het is nog een hele klus om het gesnoeide ook weer op te ruimen. Dan douchen en naar San Ginesio om Giovanni te betalen voor het rooien van de dode iepen. We drinken nog een café op het terras van Bar Centrale en dan naar huis. We eten op tijd een quiche die Ferrie heeft gebakken. ‘s Avonds weer bij de kachel boven bestellen we alvast kaartjes voor het Macerata Operafestival (Norma, 9 augustus).
Woensdag moeten we op tijd op want Rapacci komt de verwarmingsketel controleren en schoonmaken. Dan rijden we naar San Severino Marche omdat we de wandeling in de kloof van St. Eustachio nog een keer willen doen maar dan in een rondje. We drinken cappuccino’s bij Bar Centrale en rijden dan naar het beginpunt van de wandeling. Er hangt een dreigende lucht en als we willen uitstappen, begint het te hagelen… dan maar terug naar huis. Via Tolentino voor een paar boodschapjes, gaat het restant van de quiche de kachel in en zitten we de rest van middag binnen met krant en puzzels. Borrel en rummycubben en dan lekker eten: pasta met artisjokken en tacchino. We eindigen de avond weer boven bij de kachel.
Donderdag 7 maart slapen we een klein beetje uit en gaan dan nog wat klusjes doen rond het huis: paaltjes slaan op de scarpate om de nieuwe aanplant te beschermen, snoeien en bramen kortwieken, hout naar binnen halen. Pfff, dan naar Caccamo voor cappuccino’s. Inmiddels is de zon gaan schijnen en maken we een flinke wandeling boven Borgianello. Eerst flink omhoog (300 meter) klimmen en dan prachtig over de vlakte lopen met vergezichten naar de Sibillini. Daar zien we ook nog zo’nne grote vos. Dan blijkt het pad toch verdwenen en lopen we een stuk door het bos om weer op de weg uit te komen. Na ruim 2 uur zijn we weer bij de auto en rijden via Edilcasa Caccamo om daar nog wat extra tegels voor het terras bij de cassetta op te halen. Moe maar voldaan drinken we een negroni en rummycubben we. Lekker eten alla casa en chillen bij de kachel boven. Productief dagje.
Wandeling Borgianello (Caccamo)
Vrijdag 8 maart, Festa delle Donne, zijn we vroeg op en na het ontbijt rijden we voor een tweede poging naar San Severino de Marche. Gelukkig schijnt nu de zon volop. We drinken weer cappuccino’s bij Bar Centrale en rijden dan naar het begin van onze wandeling van 11 kilometer. Het is een flinke klim omhoog (500 meter klimmen!) Gelukkig is het tweede deel daarvan minder stijl en na een pauze rond de 5 km is het alleen nog maar bergafwaarts. We komen langs de Refugio Manfredi (waar we 10 geleden ook al een keer zijn beland) en van daaruit richting de kloof van San Eustachio. Bijna aan het einde is het pad afgesloten want er gaan werkzaamheden plaatsvinden om de rotswanden in stalen netten te verpakken. Het gaat 120 zonnige dagen duren. Nou, over een jaartje maar weer eens terugkomen. Terug bij de auto zijn we 4 uur zoet geweest met de wandeling. Thuis lekker douchen en even bijkomen. We borrelen en de finale van de rummycub wedstrijd wint Paul met vlag en wimpel. ‘s Avonds eten we heel lekker bij Agra Mater. Het zit helemaal vol want alle mannen trakteren hun vrouwen op een etentje: Festa delle Donne…
Zaterdag slapen we een beetje uit, rustig ontbijt en dan huis aan kant maken en de boel inpakken. Rond 13.30 uur vertrekken we met een pitstop bij Luciano en dan lekker door karren. Het is rustig op de weg en rond 17.15 uur zijn we bij het hotel in Bologna. Nadat we ingecheckt hebben, brengt Ferrie de huurauto terug naar het vliegveld en met de bus weer terug, dankzij de aanwijzigingen van een hele vriendelijke buschauffeur. We relaxen even op de hotelkamer en gaan dan eten bij Pizzeria La Stella (waar Paul nog net het laatste tafeltje heeft kunnen reserveren). We eten er heerlijk met een lekker flesje Lambrusco erbij. Terug in het hotel kijken we met haperende wifi naar de finale van Wie Is De Mol; nou dat was Anna Gimbrère, die we allebei totaal niet verdachten.
Na een korte nacht ontbijten we vroeg in het hotel en dan staat de taxi al klaar om ons naar het vliegveld te brengen. De terugreis verloopt vlot en we tellen alweer de weken wanneer we weer zullen terugkeren!